رواية فيروز وفهد الفصل الثالث عشر 13 بقلم نجلاء عبد الظاهر


 رواية فيروز وفهد الفصل الثالث عشر 13 بقلم نجلاء عبد الظاهر


فيروز وفهد...الحلقه 13

 سارة و فتح الباب

سارة بغضب : مين بوظ شكل الورد اللى كان على السرير كده

فهد بصلها و مردش عليها و جيه يدخل الحمام لقى فيروز بتغسل وشها و بتعيط و اتخضت اول ما بصت فى المراية و شافته واقف وراها

فهد : انتى بتعملى هنا ايه

فيروز بكسوف و احراج: راحت عليا نومة أنا هخرج حالا

فهد : تخرجى فين سارة بره

فيروز بصوت واطي : و هعمل ايه دلوقتى أنا

فهد : خليكى هنا أنا هتصرف







خرج فهد لسارة

سارة : ايه ده لسه بالبدلة

فهد : اصل الحمام طلع بايظ عندى

سارة : بايظ ؟!

فهد : أيوة و كمان انتى طلعتى معايا الاوضة بس علشان كان فى معازيم و ناس لكن انتى اوضتك الاوضة اللى جنب ماما

سارة : بتهزر صح

فهد ببرود : لاء … تحبى اجبلك حد يساعدك فى نقل حاجتك

سارة : و منظرى قدام مامتك

فهد : انتى هتمثلى ما هى عارفة كويس انى مكنتش عايز الجوازة ديه

سارة خرجت من الاوضة و هى متعصبة جدا

و اول ما خرجت سارة من الاوضة فيروز خرجت من الحمام و جت تخرج من الاوضة

فهد : انتى رايحة فين

فيروز : هروح انام

فهد : كده ممكن حد يشوفك و انتى خارجة من هنا

فيروز : و المفروض اعمل ايه

فهد : استنى شوية لحد ما الكل ينام

فيروز : أنا مش هقعد معاك فى مكان واحد أنا خارجة

فهد شد على ايديها جامد : مش علشان بكلمك بهدوء دلوقتى تفكرى نسيت اللى عملتيه

فيروز : سيب ايدى احسنلك

فهد و يقترب منها : و الله هتعملى ايه

فيروز بدأت تتوتر

فهد ضحك على منظرها و انها عاملة زى العيلة

فهد : فيروز أنا عمرى ما قعدت نتكلم سوا يعتبر معرفش عنك حاجات كتير

فيروز : والله و عايز تعرف ايه يعنى

فهد : كل حاجة تعالى نسأل بعض شوية

فيروز : ماشى ابدا

و فضلوا يتكلموا محسوش بالوقت

_________________________________

عند عشق قاعدة بليل فى اوضتها و قاعدة بتعيط و بتفكر تتصل بفيروز تحكى ليها كل حاجة بس حسيت معندهاش الجراءة تقول و قطع كل ده صوت الباب و هنا عشق خافت اكتر و فى سرها مش عايزة تفتح و بتدعى ميكونش معتز و بتفتح الباب بتردد و خوف و لقيت معتز

معتز : مش بتردى عليا ليه لما بكلمك على الزفت

شوق بخوف : مسمعتوش

معتز : هتستعبطى

عشق : لا و الله

معتز: البسى يلا

عشق: ليه







معتز : متخفيش البسى بس هاخدك مشوار

عشق : دلوقتى الساعة 2

معتز : عادى

و عشق لبست و نزلت معاه

و أخدها معتز على النيل

معتز : أنا عايز اعترفلك بحاجة

عشق : حاجة ايه

معتز : انتى لسه بنت على فكرة

عشق 🤨😳

عشق 🤨😳 بجد اومال ليه عملت كده لحظة طيب ازاى

معتز : أنا فعلا كل مرة كنت بحاول اقر*بلك بس مكنتش بقدر و كنتى تصحى بعد المنوم بس كنت عايز

عشق بمقاطعة : كنت عايز تفضل تخلينى مك*سورة قدامك و تقول ايهى عيلة تتسلى شوية يا معتز بيه

معتز : لاء مش كده

عشق : اومال ايه عملت كده ليه انت واحد مريض أنا كنت بفكر بجد انت*حر بسببك و انت اصلا و لا همك انت اصلا ليه دخلت حياتى أنا بك*رهك و مش بكر*ه حد ادك و جت تمشى

معتز : خلصتى كلامك أنا كل مرة كنت مش بقر*بلك كان بمزاجى يا حلوة و علشان بس تعرفى أن فى اى وقت انتى ليا

عشق : انت مريض يا معتز بجد أنا عايزة امشى حالا

معتز : ممكن نتكلم كأى اتنين كبار يا آنسة اوزعة انتى

عشق : مش عايزة اتكلم معاك

معتز : هجبلك ايس كريم بس تقعدى تسمعينى

عشق بصتله بطرف عينها : أنا مش عيلة علشان تضحك عليا عايزة اروح حالا

عشق و هى قاعدة فى كافية ووطلبت ايس كريم كتير جدا

معتز : واضح فعلا انك مش عيلة

عشق : اسكت علشان بجد متعصبة و مش طايقك و مش طايقة اسمع صوتك

معتز : انتى عارفة لو حد غيرك قالى الكلمتين دول كنت عملت ايه

عشق : ايه يعنى 😒😒

معتز : انتى يا بت ايه لسانك و طريقتك ديه بجد عايز نتكلم يا عشقى

عشق : اخرك معايا عشر دقايق و مش عايزة اشوفك تانى يا معتز

معتز : أنا عايز اتجوزك

__________________________________







عند فيروز و فهد فضلوا يتكلموا طول الليل و يتعرفوا على بعض اكتر لحد ما فيروز نامت فى اوضة فهد منغير ما تحس و فهد مرضاش يصحيها و حس أنه عايز يض*مها و بدأ يقترب بتردد و كأنه اول مرة يشوف بنت فى حياته و بهدوء اخدها فى ح*ضنه و نام

فى الصبح فيروز صحيت قبل فهد و نزلت فى هدوء و دخلت أوضتها و فضلت طول اليوم فيها

و على بليل نزلت الجنينة تشم هوا لأنها حاست انها مخنوقة و كان فهد بيبص عليها من شباك اوضته منغير ما تحس لحد ما فجأة شافها بتحضن السواق بتاعه

فهد نزل زى المجنون و شد فيروز قدام الكل و طلع بيها اوضته

فيروز : فى ايه يا فهد ازاى تشدنى كده و والدتك و سارة و كل الناس كانوا واقفين و كمان … و لسه هتكمل كلامها لقيت فهد ضر*بها بالقلم و شد شعرها

فهد : بقى أنا على اخر الزمن مراتى تتحضن ليه شايفنى ايه يا ر*و*ح ا*م*ك

فيروز : انت بتقول ايه يا حيو*ان

فهد و هو يشد على شعرها اكتر فى أيده : حيو*ان مين يا 🤬🤬🤬

فيروز : طلقنى يا فهد

فهد : ده نجوم السما اقربلك

فيروز : أنا بكر*هك و بقر*ف منك جدا

فهد : أنا هخليكى تكرهى نفسك يا فيروز

و رماها على السرير و هنا حصل حاجة غريبة

___________________________







معتز : أنا عايز اتجوزك

عشق ضحكت بصوت عالى جدا

معتز و هو بيبصلها و مضايق أنها بتضحك و بتضحك على ايه اصلا

عشق : بص يا معتز انت لو اخر راجل أنا مش موافقة و لا عايزك و حتى لو كان حصل بينا حاجة برده مش عايزك و لا عايزة اشوف وشك يا معتز

معتز : لاء شكلك يا حلوة نسيتى أنتى كنتى من خمس دقايق تحت رحمتى و خايفة امشى و اسيبك شكلى علشان عملتك حلو تفتكرى انك تقدرى تقولى لمعتز الخطاب كده و فجأة شد أيدها فى نص المكان و ركبها العربية غصب عنها و ساق و هو ينوى على شر

و وصل بيته

معتز و هو يسحب ايديها بع*نف: اتحركى يا بت انهاردة مش هتبقى نايمة علشان تبقى تصدقى المرة ديه أنه حصل بجد

عشق : هصوت و لم عليك الناس

معتز و هو بيشلها : وفرى صويتك ده لبعدين


يتبع…


          الفصل الرابع عشر من هنا 

لمتابعة باقي الرواية زوروا قناتنا ع التليجرام من هنا   

تعليقات
تطبيق روايات
حمل تطبيق روايات من هنا



×